Pétrus wordt beschouwd als de interessantste wijn van de Pomerols. Toch werd zijn aanzien vóór 1945 verborgen gehouden. In 1920 erfde Madame Loubat de wijngaard die op het hoogste punt van het Pomerol gebied lag, in de Bordeaux streek. Twintig jaar later voegt Jean-Pierre Moueix, een wijnhandelaar die zich op de oevers van de Dordogne had gevestigd, zich bij haar.
Château Pétrus begint uit de anonimiteit te komen. Madame Loubat biedt haar flessen aan in Engeland voor het huwelijk van Prinses Elizabeth en Philip, Hertog van Edinburgh. Aan de andere zijde van de Atlantische oceaan wordt Pétrus de speciale wijn van de Kennedy’s.
In Pomerol bestaat geen classificatie zoals in Médoc of in Saint-Emilion. Toch onderscheidt de Pétrus zich van de andere châteaux. Alleen al de kleine oppervlakte van 11,5 hectare (9 keer kleiner dan Lafite) maakt de Pétrus zeldzaam.
De wijnstokken worden ten minste 50 centimeter diep in de leemachtige grond geplant. 95% van de Pétrus komt voort uit de druivensoort Merlot. De druiven worden pas geoogst als ze volledig rijp zijn om de zuiverheid van de smaak te waarborgen. Dit gaat echter wel ten koste van de geproduceerde hoeveelheden. Nieuwe vaten worden gewassen om de smaak van de wijn niet te veel te beïnvloeden.
Pétrus, met zijn gezegende grond, is vóór alles een rendez-vous van mannen die verliefd zijn op wijn. Michel Gilet, de meester van de wijnstok, droomt van een natuur zonder chemicaliën; François Veyssiere, keldermeester, verzamelt fruitbomen die met uitsterven worden bedreigd; de wijnmaker, Jean-Claude Berrouet brengt zijn Baskisch enthousiasme over op de Pétrus evenals op de Lafleur-Pétrus, La Magdeleine en Trotanoy.
Tegenwoordig is Pétrus het bezit van de onverwoestbare Jean-Pierre Moueix en Lily-Paul Lacoste Loubat, erfgename en nichtje van Madame Loubat. De prijs van een fles Pétrus ligt momenteel rond 450-500 euro.
